mógł dosięgnąć i pokazał w mowie znaków:<br>"Opiekuj się Pożeraczem Chmur."<br>Rozbawił mnie. Zupełnie jakbym musiał przed czymkolwiek chronić takiego wielkiego bydlaka.<br>Znajdowaliśmy się na skraju lasu, który kończył się niebezpiecznym urwiskiem. Pionowa ściana, podmywana przez przypływy, oddzielona była od fal wąskim paskiem kamienistej plaży. Smok sam wybrał to miejsce. Po co była mu potrzebna ta przepaść, nie chciałem wiedzieć. Sam sobie zakazywałem o tym myśleć. Pożeracz Chmur ruszył ostrym kłusem ku brzegowi klifu. Rozpostarł skrzydła i rzucił się w powietrze niczym pływak w wodę. Moje serce na moment zamieniło się miejscami z żołądkiem. Poczułem zawrót głowy jak na wysokiej huśtawce. Potem wszystko