Typ tekstu: Książka
Autor: Mariusz Sieniewicz
Tytuł: Czwarte niebo
Rok: 2003
chwila i spośród fioletu, gwiazd i domów wyłonił się obrysowany niebem masyw wieżyczki. Niczym szybowiec niemogący złapać właściwego wiatru, w ostatniej chwili chwycił się barierki i wylądował tuż za balustradą. "Ha! masz, pijaczku, za swoje. Ta karczma Rzym się nazywa!" - pomyślał zrezygnowany. Dał się omotać oczom Ewy jak szczeniak! Bajerant! Po pijaku potrafił zakochać się nawet w krześle. Co teraz? Trzeba było siedzieć i słuchać, choćby nawet Owiewki. Wysiadka - przed nim rozsiadło się Zatorze łypiące złowrogo światłami, z rozwianą czupryną kominów i anten.
***
Wiatr zajęczał w rozbitej szybie wieżyczki. Pstryknął niewidzialnymi palcami i rzucił gołębie pióra z parapetu wprost w niebo. Przed
chwila i spośród fioletu, gwiazd i domów wyłonił się obrysowany niebem masyw wieżyczki. Niczym szybowiec niemogący złapać właściwego wiatru, w ostatniej chwili chwycił się barierki i wylądował tuż za balustradą. "Ha! masz, pijaczku, za swoje. Ta karczma Rzym się nazywa!" - pomyślał zrezygnowany. Dał się omotać oczom Ewy jak szczeniak! Bajerant! Po pijaku potrafił zakochać się nawet w krześle. Co teraz? Trzeba było siedzieć i słuchać, choćby nawet Owiewki. Wysiadka - przed nim rozsiadło się Zatorze łypiące złowrogo światłami, z rozwianą czupryną kominów i anten.<br>***<br>Wiatr zajęczał w rozbitej szybie wieżyczki. Pstryknął niewidzialnymi palcami i rzucił gołębie pióra z parapetu wprost w niebo. Przed
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego