pominięcia?<br>Problem wynika z tego, że przesiewanie skały jest właściwą metodą do uzyskania <br>statystycznie istotnych próbek drobnych organizmów, ale nie do ilościowego badania zwierząt wielkości słonia czy hipopotama. Drugie ograniczenie jest nawet bardziej kłopotliwe i trudniejsze do oszacowania. Większość zębów i kostek trafiających dziś do osadów przeszło przez czyjeś jelita. Pochodzą z odchodów czy wypluwek ssaczych i ptasich dapieżników. Inaczej było w epoce panowania gadów. Uważa się, iż w ich przewodzie pokarmowym kości i zęby ulegały strawieniu do szczętu. W osadach z tych epok występują więc tylko kości padłych osobników. Tym objaśnia się stosunkowe ubóstwo szkieletów i kości zwierząt średnich rozmiarów