chałatach snu.<br>KLARA wstaje z bukietem róż i cichutko dzwoni nad uchem ANTKA dzwoneczkiem podanym jej zza kulis.<br>ANTEK wstaje; ma piękny cylinder, elegancki jedwabny szalik<br>i żółte skórkowe rękawiczki. Poprawia krawat, przechyla lekko kapelusz.<br>KLARA bierze go za rękę i całuje w prawy policzek Mon gros petit Polonais! Mój Polaczek, smaczny jak niedzielna bułeczka! (słychać głośne cium! Dochodzi radosne dzwonienie kościoła. Poprawia mu kapelusz) Angielski dżentelmen nosi kapelusz prosto - o tak.<br>ANTEK ziewa.<br>KLARA W Londynie... młodzieniec nigdy nie ziewa... tym bardziej, kiedy jest zakochany. (przysłania mu usta ręką, którą ANTEK zaczna obcałowywać) Dość... dość... Wiem, że chcesz czułością odkupić