ZSRR i sąsiadujących z Polską krajów realnego socjalizmu, co uniemożliwiało publiczne wyrażanie pewnych poglądów. Strona rządowa musiała się też liczyć z reakcją własnej bazy politycznej. Z pewną, ale nie tak znów wielką przesadą można powiedzieć, że pod koniec rokowań reformatorzy partyjni bardziej obawiali się aparatu partyjnego i OPZZ niż Solidarności. <br>Poufne rokowania rodziły pogłoski o spisku czerwonych z różowymi, o zawartych tajnych porozumieniach i wielu ludzi dawało im wiarę. Otóż nie zawarto żadnych tajnych porozumień. Wszystko, co zostało ustalone w poufnych rokowaniach, znalazło się w podpisanym porozumieniu. <br>Nie należy też lekceważyć prowadzonych przez dwa miesiące rokowań przy trzech stolikach (polityczny, gospodarczy