specjalności - w obszernej ekspertyzie wypowiedział się, że w zabójcy szofera jest jakby "drugi człowiek": obok spokojnego - popędliwy, awanturniczy, przeczulony na punkcie honoru. Jest on - zrekapitulował - <q>"niezrównoważonym, drażliwym typem na wskroś neuropatycznym, a w momencie krytycznym rozumienie zarzucanych mu czynów, jak i kierowanie swym działaniem w czasie przestępstwa, były znacznie obniżone"</>. Powołując się właśnie na tę ekspertyzę, adwokat prosił o zastosowanie art. 39 k.k., ale bez skutku. Bez skutku, zdaje się, pozostał też jego wniosek o rewizję procesu. Surowej kary domagała się bowiem opinia publiczna. Było to bowiem tuż po pierwszym zabójstwie taksówkarza w celach rabunkowych i w środowisku tym aż