wielki żelazny zamek, a ponadto związana ciężkim łańcuchem, z którego zwisała potężna kłódka. O wyłamaniu jej nie można było marzyć. Poszliśmy więc aleją wzdłuż ogrodzenia do miejsca, gdzie czterech krzepkich mężczyzn wyrwaną z ziemi ławką waliło w grube pręty jak taranem.<br><br>- E-ech! - komenderował jeden z nich. - Mocniej! E-ech!<br><br>Pręty głucho dźwięczały, ale żaden z nich nie drgnął.<br><br><br>Ojciec zbliżył się do ogrodzema. Od tej strony na ulicy panował względny spokój. Tutaj rozproszeni przez wojsko demonstranci formowali na nowo swoje nadwątlone szeregi.<br><br>- Nie dacie rady - rzekł ojciec do tego, który wykrzykiwał "e-ech". - Trzeba wsunąć ławkę pomiędzy pręty i starać