Boże! Sierotka... - Matka udawała wzruszenie. - Ale zapewne odpowiednio zabezpieczył rodzinę?<br> Witek wiedział, że słowo "zapewne" nie wróży nic dobrego... Czuł, że zabrnął w ślepą uliczkę i dalsze kluczenie i ukrywanie faktów wpędzi go tylko w dodatkowe kłopoty. Czy powiedzieć im prawdę? Czy powiedzieć, że się zakochał? Czy zrozumieją jego tęsknotę? Pragnienie? Miłość? Czy miłość ma dla jego rodziców jakiekolwiek znaczenie?<br> Spojrzał na ojca. Nie, nie znajdzie w nim sprzymierzeńca. Ojciec nigdy nie przeciwstawiał się matce, nigdy nie miał własnego zdania. W domu pogodził się już dawno z rolą pantoflarza, dobrodusznego i zacnego potomka szlacheckiego zaścianka. Matka wywodziła się z arystokratycznych rodzin