lewej. W pewnej chwili Irenka poczęła dławić się ością. Marta zerwała się, ale powstrzymała ją uwaga Borowskiego, że nie wolno wstawać od wigilijnego stołu. Zdanie dziedzica podtrzymała Reidernowa: w żadnym razie, to grozi śmiercią któregoś z biesiadników.<br>- Ależ ona się udusi! - krzyknęła Marta, bo dziecko zrobiło się sine, prawie granatowe.<br> Praktykant Andrzej przechylił się więc poza plecami pani Krysi i trzepnął małą w kark. Wrzasnęła, potem ucichła i rozejrzała się pełnymi łez oczyma.<br> - Już nie chcę ryby. - Odsunęła talerz i przewróciła szklankę z wodą, która splamiła obrus.<br><br> Wieczerza ciągnęła się w nieskończoność. Ludzie jedli i jedli, jakby chcieli pożywić się na