i wśród tych wszystkich klęsk moralnych i fizycznych tworząc w jakimś gorączkowym natchnieniu i ponadludzkim wysiłku swoje największe i najwybitniejsze dzieła. Zmarł 30 kwietnia 1911 roku w trzydziestym trzecim roku życia.<br>W ciągu lat bez mała dziesięciu wyrosła twórczość pisarska wyjątkowo imponująca, setki artykułów drukowanych w czołowych czasopismach epoki, w "Prawdzie", w "Głosie", w "Krytyce", w "Przeglądzie Społecznym" i "Przeglądzie Filozoficznym", kilkanaście książeczek popularnych z zakresu historii filozofii i nauk społecznych w wydawnictwie Arcta "Książki dla Wszystkich", potężne tomy, które sam określał jako "studia o współczesnej polskiej duszy kulturalnej": Kultura i życie (1907), Idee (1910) i przede wszystkim dzieło najgłośniejsze i