nałożonych na przedsiębiorstwo. Sytuacja taka prowadzi do nadmiernego zapotrzebowania na zasoby, przez co niedobory nabierają charakteru trwałego - w odróżnieniu od gospodarki rynkowej, gdzie w warunkach ostrych ograniczeń budżetowych dominują nadwyżki podaży i niewykorzystane rezerwy zasobów.<br>Według Kornaia, główną przyczyną niskiej dyscypliny budżetowej i stałych niedoborów był paternalizm planistów szczebla centralnego. Priorytet utrzymania pełnego zatrudnienia zmusza planistów - czy też raczej partię - do finansowania przedsiębiorstw mających problemy, tak by uniknąć sytuacji, gdy pracownicy nie otrzymują poborów lub tracą pracę. Teoretycznie, możliwe jest eliminowanie niedoborów poprzez korygowanie cen w górę - czyli inflację - jednakże troska o bezpieczeństwo ekonomiczne pracowników każe uznać takie działania za niewskazane