wyraziła się renesansowa bujność życia, zachwyt dla urody świata, humanistyczna akceptacja istniejącego, pamiętamy, że dwór, że lipa, że dzban (pisany, malowany i pełen wina), że trumienka Orszulki i "Psałterz": udaje się; że nic, co by nas mogło rzeczywiście obchodzić, ludzi pracujących i mających naprawdę skąpo odmierzony czas na czytanie poezji. Przedzierać się przez teksty pisane dawnym i trudnym językiem (aczkolwiek po pewnym przywyknięciu język ten staje się znakomicie zrozumiały dla współczesnego Polaka), pisane według zupełnie innych reguł tworzenia poezji niż reguły dzisiejsze, pełne odniesień do słabo nam dziś znanej literatury i mitologii antycznej, męczyć się nad tymi tekstami, aby odnaleźć w nich