Typ tekstu: Książka
Autor: Grynberg Henryk
Tytuł: Drohobycz, Drohobycz
Rok: 1997
oglądać filmów o wojnie. Młodszy brat mamy, Moniek, mieszkał na Lesznie w żydowskiej dzielnicy. Mama zaprowadziła mnie tam - może będą mniej bombardować. Jego żona, Rena, miała gęste czarne włosy, długi nos i pochodziła z religijnej rodziny. Ach, to tacy gudłaje, mówiła mama. Wujek Moniek był dość zamożnym futrzarzem, a ciocia Rena dentystką, i mieli szafy załadowane jedzeniem. Z ich Janką, dwa lata starszą ode mnie, chodziłyśmy w maskach z gazy po wodę i wynosiłyśmy nocniki. Przy nocnikach maski bardzo się przydawały. Pewnego dnia ciocia Rena powiedziała, Moniek, my tu już nie mamy co jeść, i mama mnie stamtąd zabrała. Zaraz potem
oglądać filmów o wojnie. Młodszy brat mamy, Moniek, mieszkał na Lesznie w żydowskiej dzielnicy. Mama zaprowadziła mnie tam - może będą mniej bombardować. Jego żona, Rena, miała gęste czarne włosy, długi nos i pochodziła z religijnej rodziny. Ach, to tacy gudłaje, mówiła mama. Wujek Moniek był dość zamożnym futrzarzem, a ciocia Rena dentystką, i mieli szafy załadowane jedzeniem. Z ich Janką, dwa lata starszą ode mnie, chodziłyśmy w maskach z gazy po wodę i wynosiłyśmy nocniki. Przy nocnikach maski bardzo się przydawały. Pewnego dnia ciocia Rena powiedziała, Moniek, my tu już nie mamy co jeść, i mama mnie stamtąd zabrała. Zaraz potem
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego