każdego, kto żył według plemiennego prawa Franków43.<br>Pamiętać przy tym trzeba, że stosunki demograficzne w merowińskiej Austrazji różniły się od stosunków panujących w królestwach Wizygotów i Burgundów. Wizygoci i Burgundowie byli przybyszami żyjącymi w rozproszeniu wśród miejscowej ludności. Znaczna większość Franków pozostała natomiast w swoich plemiennych siedzibach na wschód od Renu i na północ od Somy, gdzie stanowili trzon ludności. Część tylko osiedliła się w Neustrii, wśród przeważających liczebnie Galorzymian, w Burgundii zaś i w Akwitanii Frankowie byli nieliczni, chociaż i tam zachowali swoje etniczne prawo.<br>Własne prawa zachowywali również obcoplemieńcy, którzy osiedlili się wśród austrazyjskich Franków. W Lex Ribuaria, w