i co starałem się przekazać w tej książce, ośmielam się twierdzić, że starszy bratanek królewski nie był - i być nie mógł - przeciwnikiem zasadniczych treści społecznych i politycznych zawartych w Konstytucji. Dowodzi tego jasno jego kilkunastoletnia działalność sejmowa i społeczno-reformatorska, dowodzą tego jego śmiałe wypowiedzi w rozmowach z Katarzyną i Repninem. Stanowisko jego w sprawie mieszczańskiej było prawie jednoznaczne ze stanowiskiem reformatorów majowych. Pogląd na sprawę chłopską śmielszy i bardziej zdecydowany od postanowień konstytucyjnych. Droga ks. Stanisława do Ustawy Majowej była naturalniejsza i bardziej konsekwentna niż droga dajmy na to Izabeli Czartoryskiej czy Kazimierza Nestora Sapiehy, nie mówiąc już o innych