Badanie rozpadu stanów o wysokim spinie doprowadziło do koncepcji stanu "yarst", a uwzględnienie tych stanów w ramach nadprzewodnikowego modelu gęstości wydaje się prowadzić do poprawienia dokładności opisu przekrojów czynnych reakcji [8].<br> &lt;gap&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;page nr= 53&gt;<br><br>&lt;div type="art" sub="physic"&gt;&lt;tit&gt;REZONANSOWE EFEKTY W REAKCJACH JĄDROWYCH<br>GIGANTYCZNE REZONANSY W CAŁKOWITYM PRZEKROJU CZYNNYM&lt;/&gt;<br>&lt;au&gt;Adam Strzałkowski <br>Instytut Fizyki UJ<br>Instytut Fizyki Jądrowej&lt;/&gt; <br>&lt;gap&gt;<br>Rezonansowe reakcje jądrowe pojawiły się w fizyce jądrowej już bardzo dawno, w niedługi czas po odkryciu sztucznie wywoływanych przemian jąder atomowych. Eksperymentalnie objawiały się jako silny i gwałtowny wzrost przekroju czynnego na reakcje przy pewnych wartościach energii cząstki bombardującej.<br>Poglądy na naturę tych rezonansów lub, bądźmy ściśli, takich tłumaczonych jako rezonanse