trawą i jałowcami, a z dala widziało się białe kamienie wapienne. Od strony północnej rosły gdzieniegdzie małe &lt;dialect&gt;smreczki&lt;/&gt; i sosenki, ale krzyż był widoczny zewsząd i przypominał ten na Giewoncie. W roku 1942 lub 1943 Niemcy nakazali posadzić na zboczach Ranisbergu sadzonki sosny i zakazali paść tam owce i krowy. Sadzonki przyjęły się i wyrastające coraz to wyżej drzewa zaczęły zasłaniać krzyż przed wzrokiem ludzi. Dzisiaj już mało kto wie, że na szczycie tej zalesionej góry wznosi się Krzyż Grunwaldzki, postawiony tam dla uczczenia 500-lecia zwycięstwa pod Grunwaldem.<br>Niemcy krzyża nie zniszczyli, bo nie wiedzieli, co on upamiętnia. Tabliczkę z