szukają sal w weneckich pałacach i galeriach. <br>Fakt posiadania własnego pawilonu mocno wpłynął na polityczny charakter wystawy. Manipulowanie budynkami, ich dzielenie i dostawianie nowych było zgodne ze zmianami na mapie świata.<br>Przed I wojną światową polscy artyści mogli wystawiać tylko z zaborcami. W 1914 r. w głównym pawilonie otwarta została &lt;name type="place"&gt;"Sala Polacca"&lt;/&gt;. Znalazły się w niej dzieła artystów związanych z krakowskim &lt;name type="org"&gt;Towarzystwem Artystów Polskich "Sztuka"&lt;/&gt;. <br>Wojna przerwała biennale, a następna edycja odbyła się dopiero w 1920 r. Włosi, żywiący wobec Polaków szczere uczucia sympatii, udostępnili nam pusty pawilon niemiecki. Chcieli oddać go nam na zawsze. Polski rząd oferty nie przyjął. Jednak