się dotrzeć do pani Klary Poręckiej. <br>Siedzę na skórzanej kanapie i rozglądam się po salonie. Pani Klara zaproponuje mi kawę z rumem. Wychodzi do kuchni. Mogę w tym czasie oswoić się z otoczeniem. Przede mną mały stolik z matowego kryształu odbija łagodne światło kinkietu. Na wprost duży obraz Czy to Salwador Dali? - ta myśl nie daje mi spokoju. <br>Pani Klara wchodzi do salonu. Wysoka, bardzo szczupła brunetka. Kołysząc biodrami, wnosi na tacy kawę z rumem. Zapach przenika cały pokój. Widzę, ze pani Klara porusza się jak modelka. Zastanawiam się teraz, dlaczego tak piękna kobieta pracuje na telefonicznej linii towarzyskiej, gdzie nie