jonami: rodankowymi i chlorkowymi (1.4.37, 1.4.40). Gruczoły ślinowe zatężają jony rodankowe SCN pobierane z krwi i wydzielają je do śliny, dzięki czemu stężenie tych jonów w ślinie jest stosunkowo wysokie (0,1-5 mmolˇl1). Źródłem nadtlenku wodoru w ślinie mogą być aerobowe streptokoki i leukocyty.<br>Ślinianka przyuszna może poza tym sama wytwarzać znaczne ilości H2O2, prawdopodobnie w reakcji katalizowanej przez oksydazę.<br>Stężenie podtiocyjaninu w ślinie wynosi 10-250 molˇl1, związek ten może więc mieć istotne znaczenie dla aktywności bakteriostatycznej i bakteriobójczej śliny. Analogiczną rolę obronną może pełnić tworzenie podtiocyjaninu czy podchlorynu przez peroksydazy obecne w mleku