nasłuchiwała. Rozległ się brzęk tłuczonych szyb, łomotanie do bramy nie ustawało. Nad wrzawą górowały plugawe wymysły. Przez płot posypały się kamienie.<br><br>Sytuacja stawała się coraz groźniejsza, gdyż opór mocnej bramy wzmagał wściekłość rozbestwionej bandy.<br><br>Matka zaprowadziła nas na strych. Tam wyjeła z ukrycia rewolwer ojca, znany mi jeszcze z Nowych Sokolników, błyszczący niklowy "Smith i Wesson", przełamała go, sprawdziła, czy są w bębenku naboje; skupienie na twarzy i zmarszczone brwi świadczyły o jej determinacji. Nie poznawałem własnej matki i przyglądałem się jej z podziwem. Wyglądała wspaniale w tym swoim spokoju, gdy bez trwogi pełna godności, niczym matka Grakchów, tuliła nas do