od kogoś ze znajomych. Przerwał pracę i wrócił do Polski. Nie znał adresu moich rodziców, ale jakoś trafił. Otworzyła mu mama. Poprosił o moją rękę.<br>Minęło już od tamtej chwili kilkanaście lat, lecz ciągle mam uczucie, że moje drugie małżeństwo jest podejrzane, jakby nielegalne. Przynajmniej tak oceniłyby to Starachowice. W Starachowicach nikt się nie rozwodził. Kiedy babcia gniewała się na dziadka, załatwiała sprawę inaczej: odcinała się na wspólnym zdjęciu nożyczkami. Wiele takich zdjęć sklejałam potem plastrem.<br>Mieszkałam nadal z rodzicami, widywaliśmy się z Edwardem na mieście. Po roku Edward dostał kawalerkę. Postanowiliśmy, że wprowadzę się pierwsza, z Marysią i Honoratą. Urządziłam