znalezieniem górnego obozu... Byle do &lt;name type="place"&gt;Przełęczy Kosiby&lt;/&gt;. Stamtąd już blisko do górnej stacji badawczej na &lt;name type="place"&gt;Lodowcu Werenskiolda&lt;/&gt;.<br>Wiatr i mgła są jednak szybsze. Szeroka szczerba w ostrym grzebieniu górskim ginie coraz częściej w białym gęstym woalu. Właściwie nie powinienem się zżymać: przecież mamy typową spitsbergeńską pogodę. Rano było jeszcze słonecznie!<br>Sylwetka towarzysza, stąpającego kilkadziesiąt kroków z tyłu, zaczyna także niknąć we mgle. Rzut oka na mapę i na kompas. Zmiana kierunku: zbytnio zboczyliśmy na południe.<br>­ &lt;q&gt;Dlaczego tak kluczysz?&lt;/&gt; ­ denerwuje się ten z tyłu. A wie przecież, jak trudno utrzymać kierunek marszu we mgle na pokrytym śniegiem lodowcu. Wszystko wydaje się białą