powszednie, bez fantazji, Kameduła <br>brzmiało tajemniczo i z cudzoziemska, górnolotnie.<br>- Palisz... - stwierdził fakt oczywisty Adam. <br>- Ja? - zdziwił się Ignaś. - Palacz, <br>kameduło, w kotłowni, nie ja. Zimno tu. Dreszczy od słońca <br>dostał. Zatkało się w kominie, przybytkiem wychodzi, <br>widzisz, jaki dobry cug? - pokazał sinawe pasmo nad głową. <br><br>- Dukaty - pociągnął nosem Adam. <br>- Szpenio! - pochwalił go Ignaś. - Masz węch. <br>Prawie zgadłeś. Belwedery, kameduło. Ostatnie. Od jutra <br>przechodzę na sianko. Siła wyższa, bo chociaż mocne, <br>ale marne. Do pierwszego nie starcza na cygara, a zapas skonfiskowali. <br>&lt;orig&gt;Komprenewu&lt;/&gt;? A ty, kameduło?<br>- Nie - uciął Adam. - Harcerz, rozumiesz. <br>Od kolebki i uczynków. <br>- Nie ma sprawy. - Ignaś rozłożył ręce