Ty przecież nie chowałaś się na wsi.<br> - Trochę, podczas wakacji. Moi rodzice jednak i mój mąż... A znów ja po wyzwoleniu tyle lat z Tośkiem. Spędził u mnie dzieciństwo aż do liceum. I potem w każde wakacje u mnie, dopóki pracowałam. Czemu się dziwisz? Tak, moi rodzice i dziadkowie, i...<br> - Tra-la-la. Nasze dzieci nazwałyby to jednym słówkiem: prehistoria. I miałyby słuszność.<br> - A jednak to w człowieku tkwi, Irenko. W nas. I ja się cieszę, że Tosiek wybrał właśnie tak.<br> - Co ty wiesz o życiu, mamo? Istniałaś poza nim, z nosem w cyfrach, w rachunkach, które nikomu na nic się nie zdały