są skarby,<br>Gdy bez podziału<br>I bez człowieka.<br>Próżno je zbierasz<br>W zgiełku ogromnym<br>Naszego wieku.<br><br>Bowiem nie z brania,<br>Ale z dawania<br>Bogactwo rośnie -<br>I obiecaną<br>Obejrzysz ziemię<br>W szczodrobliwości.<br><br>Przypadnij ku niej<br>I pod jej wichry<br>Pozwól iść głowie,<br>A wtedy łaska<br>Jak drzewo tknięte<br>Zaszumi w tobie.<br><br>Uboga ręka<br>Jak gałąź uschła<br>Owoc obrodzi,<br>A owoc zdjęty<br>I podzielony<br>Rękę nagrodzi.<br><br>Nie wstydź się, gburze,<br>Prawda jest jedna,<br>Jedno przymierze,<br>Więc choć się z piórem<br>Mocujesz moim -<br>Mówię i wierzę.<br><br>***<br><br>"Jeden jest Pan smutku i nagrody."<br>Jan Kochanowski<br><br>Samotność twoją i twoje zachody<br>Sądzi Pan jeden smutku i