Jeśli światu grozi śmierć, to raczej z przegrzania. Ludzkości przybywa w postępie geometrycznym; w czasie życia jednego pokolenia zachodzi nie jedna już, ale kilka rewolucji technologicznych, podczas gdy zasoby energetyczne planety są na wyczerpaniu. Do tego wyobrażenia odwołują się autorzy artykułów o przyroście naturalnym i klęsce głodu, pisząc w nagłówkach: "W czasie, kiedy czytasz ten artykuł, rodzi się x ludzi" albo "x ludzi umiera z głodu". Nie trzeba dodawać, że w tych sformułowaniach x, w ślad za oszalałym wahadłem, zmierza do nieskończoności.<br>Współczesną obsesję wielkiej liczby obnażył kiedyś Stanisław Lem w recenzji z nie istniejącej książki One Human Minute, która miałaby pokazywać