Och, nie znoszę tych wszystkićh zrównoważonych kawalerów, którzy mi prawią banalne komplementy i wybałuszają cielęce oczy... O, nie!...<br><br><br>Wstała, otrzepała spódnicę i dodała z westchnieniem:<br><br> Ja iszczu to, czewo niet na swietie,<br> Czemu nie bywat' na swietie...<br><br> Na wschodzie za lasem zbierały się chmury. Niebo stało się czarne i groźne. W oddali widać było ukośne smugi. Wiatr lecąc ż tamtej strony zwiastował burzę. Zenaida Mojsiejewna przyłożyła do ust dłoń zwiniętą w trąbkę i zawołała kilkakrotnie:<br><br>- Raisa! Chłopcy! Wracajcie! Wracajcie!<br><br>Szybkim krokiem, niemal biegiem, ruszyliśmy ku domowi.<br><br>Gdy zbliżaliśmy się do dziury w parkanie, spadły pierwsze ciężkie krople deszczu. W ostatniej chwili zdążyliśmy