pokarmowe, szczególnie zaś proporcję liczbową pomiędzy kolejnymi pokoleniami osobników. Tak na przykład w rozwoju pączkujących triadami mszywiołów Cheilostomata stosunek liczbowy pomiędzy grupą osobników dostarczających energii i budulca a osobnikami z tego tworzywa powstającymi zwiększa się w kolejnych pokoleniach, wynosząc odpowiednio: 0,33, 0,44, 0,48, 0,49, 0,50.<br>W rzeczywistości zmiany te są nawet wyraźniejsze, bowiem przestrzenne ograniczenia limitują po kilku pokoleniach liczebność osobników potomnych. Ponadto wzrasta liczba aktywnie odżywiających się osobników z funkcjonalnym aparatem czułkowym. Kolejne pokolenia potomstwa są więc coraz lepiej odżywione, mają coraz większe rozmiary i w wyniku tego coraz pełniej wykształcone nowo nabyte w filogenezie struktury