zwydmionych powierzchniach sandrowych, aluwialnych lub jeziora przybrzeżne, oddzielone od mórz mierzejami pokrytymi mobilnymi wydmami, np. na wybrzeżu Bałtyku (ryc. 82). Pierwszy z podanych na rycinie przykładów, tj. sabchat, stanowi dno zamkniętej depresji, która jest miejscem spływu okresowo płynących wód powierzchniowych. Zasilana jest pośrednio przez Wadi as-Sawira, który bifurkuje na Wadi Masaud i bezpośrednio ją alimentujący Wadi Sawiradż (Przybyłek 1993). W przypadku jeziora Łebsko następuje zasypywanie misy przez grawitacyjne zsuwanie się piasków do wody oraz ich nawiewy. Przy średnim zmniejszaniu powierzchni w ciągu roku rzędu 0,06&amp; permil; udział czynnika eolicznego w powyższym przypadku stanowi ok. 8% (Lis 1965).<br>Specyficznym procesem