Za niecałe trzy minuty deszcz bębnił na całego po przezroczystej osłonie kabiny a potem coraz mocniej, intensywniej, aż w końcu była to już istna nawałnica. Ciemne, nabrzmiałe wodą chmurzyska wlokły się teraz nisko, tuż nad samymi koronami drzew, znacząc swoją drogę siwymi warkoczami deszczu zamieniającymi świat w jeden wielki smutek. Waląca się na niego górą burza, choć odległa jeszcze o dobrych parę kilometrów, coraz bardziej przybierała na sile. Oprócz silnych zakłóceń radiowych od wyładowań elektrycznych i przytłumionego nawałnicą. huku silnika nie dochodził do niego żaden inny dźwięk. Tylko deszcz nie tracił na sile, wciąż mocny, uporczywy, odcinający go od reszty byłej Jugosławii