robotniczej (kolejarze, metalowcy, włókniarze, robotnicy miejscy i in.). W oparciu o wzmożony ruch robotniczy zaczęła się stopniowo rozszerzać działalność KPRP, zwłaszcza że po zawarciu rozejmu na froncie tysiące działaczy robotniczych zaczęły wracać z więzień i obozów. Wracali również do fabryk zmobilizowani uprzednio do wojska robotnicy.<br>Czołowi kierownicy partii: Warski, Koszutska, Walecki, Próchniak znaleźli się z uwagi na grożące im aresztowania poza granicami Polski. Na początku 1921 r. spośród członków KC przebywali w kraju: Królikowski, Grzelszczak, Fiedler, Grzech-Kowlaski i Lauer, który - odgrywając w kierownictwie krajowym dużą rolę - przejawiał wiele inicjatywy w kierowaniu wielkimi strajkami, a w szczególności w strajku kolejowym. Znaczny