budownictwa chrześcijańskiego, po wydaniu edyktu tolerancyjnego, szedł w parze z przemianami w zakresie życia liturgicznego. W IV w. wykrystalizował się pewien wzorzec pobożności i życia liturgicznego, który będzie kontynuowany w następnych stuleciach. Niedziela staje się dniem świętym dla ogółu mieszkańców cesarstwa. Tworzy się liturgia roku kościelnego z jej centrum paschalnym (Wielkanoc). Powstaje problem ustalenia daty tego centralnego święta - sprawa, która jest przedmiotem długotrwałych sporów. Podobne trudności zrodziły się w związku ze świętem Bożego Narodzenia: Epifanii na Wschodzie 6 stycznia, a na Zachodzie 25 grudnia. Data grudniowa odpowiadała pogańskiemu świętu narodzin Słońca Niezwyciężonego <foreign lang="lat">(dies natalis Solis invicti)</>, które zostaje wyparte przez chrześcijańskie