wyglądała praktyka postu na chrześcijańskim Wschodzie. Tam obchodzono go przez osiem tygodni, a przyczyną był fakt, że soboty i niedziele - jako wspomnienie Zmartwychwstania - uważano za dni wolne od postu. Chodziło zatem o uzupełnienie owych czterdziestu dni. Rzym w tym czasie nie był tak skrupulatny i post rozpoczynał sześć tygodni przed Wielkanocą, a zatem po odliczeniu niedziel zostawało tylko trzydzieści sześć dni. Sprawę uporządkowano dopiero w VIII wieku, kiedy to dodano brakujące dni i ustanowiono początkiem postu środę popielcową. <br>Obecnie Wielki Post w Kościele katolickim rozpoczyna się również w środą popielcową, a kończy wieczorem w Wielki Czwartek - tuż przed mszą Wieczerzy Pańskiej