w dorocznym kalendarzu życia okresem szczególnym, w którym następowała kondensacja uczuć religijnych. Święta potęgowały świadomość zbiorowego losu, dawały poczucie, że się jest cząstką społeczności, parafii. Wspólna modlitwa, litania, łączyły ludzi. Każde święto wymagało przygotowania - dekoracji. Do normalnego wyglądu izby w niedzielę dodawano nowe elementy, właściwe wielkim świętom: Bożego Narodzenia i Wielkiejnocy. Obchodzono też uroczyście inne święta: w dniu Matki Boskiej Zielnej, Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny (15 sierpnia) składano w kościele ziela i kwiaty, 8 września, w dzień Matki Boskiej Siewnej, ofiarowywano dożynkowe <br>&lt;page nr=158&gt;<br> wieńce ze słomy i zboża, często w kształcie koron. Szczególnie pięknie zwyczaj ten wygląda w Krasnobrodzie, zainicjowany po II