nogą, radiofonia potężniejszym głosem, kino i telewizja okiem, komputer mózgiem. Tylko nie buduje się wzmacniaczy Ludzkiej Miłości choć sztuczne serce na użytek szpitalny skonstruowano... Miłość rodzinna wystarcza do scementowania rodziny, ale bez Wielkiej Miłości nie może też być mowy o Wielkim Społeczeństwie,<br>&lt;au&gt;Encyklopedysta&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="convers" sex="mf"&gt;&lt;page nr=3&gt;<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;page nr=4&gt; &lt;tit&gt;ARCHITEKCI MÓWIĄ...&lt;/&gt;<br>&lt;intro&gt;Rozmowa z &lt;name type="person"&gt;Jerzym Kołomyckim&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Xenią Hałoń-Kołomycką&lt;/&gt; &lt;/&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;Jerzy Kołomycki&lt;/&gt;<br>Urodził się w roku 1953 w Warszawie. W latach 1972-1980 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Brał udział w siedmiu krajowych i trzech międzynarodowych konkursach architektonicznych. W latach 1978-1980 pracował w pracowni projektowej nr 8 &lt;name type="place"&gt;"Polsport"&lt;/&gt; w Świdrze, a od roku 1980 do chwili