nie da.<br>- To dokąd się da... bądź tam. Widzisz, stary, nie urywałeś się niepostrzeżenie. Ale... No, możesz tam chodzić. Nikt cię pytać i przeszkadzać nie będzie. Ja...<br>- Co ty? - Adam zbladł. - Kryłeś mnie czy szpiegowałeś?<br>- Nie. Byliśmy po prostu pewni.<br>- "Byliśmy"? Kto? Pewni.<br>- Właśnie. Po prostu i wszyscy.<br>- Jacy "wszyscy"? Z Grubą na czele, co?<br>- Kogo nazywasz Grubą? Kierownik, pani Ala... ja - powiedział spokojnie Siwy. - Zaufaj mi, stary. Nie szarp się.<br>- Zaufaj? Pożycz mi tysiąc złotych, oddam po pierwszym. Ożenię się z panią, panno Maniu.<br>Musiał się rzucać i obrażać Siwego. Tyle że bał się wrócić do początku, bo Siwy mógł wreszcie