do trzech Studni. Tu<br>Wanda ukryła się w krzakach, a Krzeptowski udał się w kierunku<br>schroniska, gdzie gazdował Kertesz.<br> Za chwilę był już w objęciach przyjaciela. Po powitaniu<br>oświadczył, że nie jest sam:<br> - Mam ze sobą piękną dziewczynę - powiedział.<br> - No, to na co czekasz? Przyprowadź ją tu teraz - ponaglał gospodarz.<br> Za chwilę siedzieli razem przy stole. Kerteszowa, podając<br>śniadanie, jakoś krzywo patrzyła na Józka, a w pewnym<br>momencie uśmiechając się pod nosem zapytała:<br> - Panie Jóźko, a jak tym się czuje małżonka?<br> - A wspaniale, pani Różo, tylko wciąż o mnie drży<br>- odrzekł Krzeptowski i pomyślał: "Jakie to te kobiety są<br>zazdrosne".<br> Gospodarz pojechał