FAUST&lt;/&gt;<br>- Badaj popioły! Czym badasz?<br>- Celsjuszem!<br>- Więc badaj palcem, a lepiej: wargami.<br> Słone?<br>- Gorące!... Miękkie jak aksamit...<br>- Widać, trafiłeś na królewską duszę.<br><br>- Jak tam robota?<br>- Teraz w occie muszę<br> Rozpuścić ździebko. Zjawią się poddani...<br>- Bądź ostrożniejszy! Z tych związków dynamit<br> Mieszano często ku wspólnej otusze...<br><br>- Mefisto!<br>- Słucham?<br>- Mamy ziąb, kostnienie,<br> Za chwilę - rozpacz, potem mord wygrzebię...<br> Lecz to nie ludzi, to zjawisk są cienie!<br><br>- Jest tyle w chemii, ile człowiek nie wie,<br> A chemia mówi prostą rzecz uczenie:<br> To jest w popiele, co stygnie u ciebie.&lt;/&gt;<br><br><br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;SONETY SZARE&lt;/&gt;<br><br><br>I<br><br>&lt;tit&gt;NAUKA CHODZENIA&lt;/&gt;<br>A jesteś ziemia. Glina, ołów, sól -<br>Jedwab popiołu, ciepła rozkosz bagien