sędzia przysięgły zaskarbił sobie powszechną sympatię w roku tysiąc dziewięćset piątym, występując przeciwko kierowanym przez Ochranę antyżydowskim rozruchom.<br>Przyjacielem rodziców i częstym gościem był świetny malarz-portrecista Zygmunt Nirnstein związany ze Skamandrytami i z kręgiem artystycznym skupionym wokół "&lt;foreign lang="lat"&gt;Qui pro quo&lt;/&gt;", dla którego malował dekoracje. Na wystawie kobiecego portretu w Zachęcie zwracał powszechną uwagę jego portret Ordonki w szkarłatnej, wieczorowej sukni. Kontrastował szokująco z jej portretem namalowanym przez Stykę w konwencji zgodnej z charakterem twórczości tego malarza. W willi Kalitowiczów na Żoliborzu wisiały dwa portrety pędzla pana Zygmunta: pana domu w ubraniu myśliwskim na tle jesiennego krajobrazu i jego żony, pięknej