gęstwinie gałęzi i krzaków. I nagle... Jest! Jakieś trzydzieści stóp od nas. Szokujący jest kontrast potężnej sylwetki i tej plątaniny pnączy, czerwonego pyłu i cieni obumarłych traw. Bez pudła - przed nami stoi najprawdziwszy słoń, leniwie wachlujący się uszami. Spokojnie schyla łeb i zaczyna orać ziemię kłami. Wie, że tu jesteśmy. Zamieramy w odkrytym Land Cruiserze, ze sztucerami w dłoniach, z AK-47 na ramieniu. Nawet tak uzbrojeni, mamy lekkiego pietra. "Tak właśnie zachowuje się słoń tuż przed atakiem"- szepcze mi do ucha jeden z zawodowych łowców. Szczęśliwie dla słonia, kły nie spełniają wymogów stawianych przez Amerykanina. Edowi zależy na kłach sześćdziesięciofuntowych