Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
i peregrynacji.
Jest to poglądowy i dydaktyczny model powiastki filozoficznej, którą od razu rozpoznała krytyka, nie umiejąc jednak odczytać jej przesłania.
W Wolterowskim Kandydzie ufnego - więc naiwnego - bohatera prześladują stale cierpienia i nieszczęścia, które przyjmuje on z przekonaniem (wziętym od Leibniza), że przyszło mu żyć w "najlepszym z możliwych" światów. Zasadą wyboru zdarzeń jest więc w Kandydzie ich maksymalna nieprzychylność dla bohatera: ośmieszony tak zostaje optymizm ontologiczny niemieckiego filozofa (inna rzecz, że Wolter albo nie rozumiał, albo nie chciał zrozumieć teodycei Leibniza). W Filidorze pojawiają się tylko takie dane, fakty, wyglądy, zdarzenia... które mają swój symetryczny odpowiednik. Inaczej mówiąc, powiastka każe
i peregrynacji.<br>Jest to poglądowy i dydaktyczny model powiastki filozoficznej, którą od razu rozpoznała krytyka, nie umiejąc jednak odczytać jej przesłania.<br>W Wolterowskim Kandydzie ufnego - więc naiwnego - bohatera prześladują stale cierpienia i nieszczęścia, które przyjmuje on z przekonaniem (wziętym od Leibniza), że przyszło mu żyć w "najlepszym z możliwych" światów. Zasadą wyboru zdarzeń jest więc w Kandydzie ich maksymalna nieprzychylność dla bohatera: ośmieszony tak zostaje optymizm ontologiczny niemieckiego filozofa (inna rzecz, że Wolter albo nie rozumiał, albo nie chciał zrozumieć teodycei Leibniza). W Filidorze pojawiają się tylko takie dane, fakty, wyglądy, zdarzenia... które mają swój symetryczny odpowiednik. Inaczej mówiąc, powiastka każe
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego