twierdził, zdoła wyzwolić tylko radykalna rewolucja społeczna. Nie wahał się też Krępowiecki powoływać na przykład wodzów ludu ukraińskiego: Nalewajki, Chmielnickiego i Gonty. Mowa ta wywołała szalone oburzenie w szlacheckim środowisku emigracji. Odcięło się też odeń kierownictwo TDP, Krępowiecki, Gurowski, Pułaski i kilku jeszcze wybitniejszych członków usunęło się z jego szeregów.<br>Zatarg ten świadczył, że przywódcy Towarzystwa (Płużański, Janowski, Heltman i in.) wstrzymują się przed skrajnym radykalizmem. Uznawali oni konieczność uwłaszczenia i usamodzielnienia chłopów - odrzucali myśl o likwidacji własności ziemiańskiej. Dbając głównie o utrzymanie jedności ideologicznej Towarzystwa usuwali zeń bez wahania jednostki i całe sekcje przechylające się czy to w kierunku liberalnym