otwierając oczy.<br> Przemyłem się w prawie mroźnej wodzie, aby zatamować krew.<br> Namydlając twarz powtórnie, sięgnąłem po brzytwę.<br> Moja głowa znowu weszła między te dwa domy.<br> Próbowałem przesunąć lustro stojące na cembrowinie.<br> Nic nie pomagało.<br> Ciągle się widziałem między tymi dwoma domami.<br> Przeto zabierając lustro z cembrowiny, wyniosłem się pod sad.<br> Zawiesiłem je w koronie paroletniej jabłonki.<br> Wprawdzie pod sadem było ciemniej, że ledwie mogłem się dojrzeć w liściach, czerwonych jabłkach i w osypującym się w koronę szczepu porannym obłoku, ale wolałem się golić na pamięć, niż znowu przymykać oczy, żeby dojrzeć w tych dwóch domach rozrzucone we śnie dziewczyny.<br> Ponieważ było