schemat tradycyjnego czarnego charakteru. Wprowadził do teatru romantyczny mit dobrego zbrodniarza. Jego mroczni bohaterowie wzbudzali mieszane uczucia u widzów. Od urodzenia byli napiętnowani jako dzieci o nieznanym lub niskim pochodzeniu, toteż nie mogli zająć w społeczeństwie miejsca, do jakiego byli predestynowani przez talenty i ambicje. Skrzywdzeni przez los, wzbudzali współczucie; a nadto, mimo że często przyziemne miewali dążenia, byli piękni i pełni uroku; oczarowywali zarówno heroiny dramatu, jak widzów w teatrze. Zbrodniarze Dumasa wzbudzali nie tylko odrazę, lecz i sympatię publiczności. Walczyli przeciw światu, dla zaspokojenia własnych żądz posuwali się do zbrodni - ale czyż nie usprawiedliwia jej autentyzm wielkich namiętności? Czy ten