czy haftując robótki przeznaczone na wentę ("prace igły i pędzla" Anny Czartoryskiej wspominał Kukiel) czyniły to wszak nie dla pustej przyjemności, lecz z myślą o polepszeniu doli nieszczęsnych wygnańców.<br>Szlachetna godność zbierania datków - brzmi to patetycznie i, trudno ukryć, nudnawo. Lecz realne bale i wenty nudne z pewnością nie były, a nadto wzniosły cel mógł uszlachetniać imprezy i zachowania, które normalnie uznano by za wysoce dla dam niestosowne. Idea dobroczynności nierzadko zatem spajała z patriotyczną intencją dobrą rozrywkę. W Paryżu była to zaś dobroczynność szczególnie wzniosła: uzyskane fundusze miały wesprzeć przecież nie zwykłych nędzarzy, lecz ludzi przez despotę pozbawionych ojczyzny i podstaw