typem jezior na obszarach objętych zlodowaceniem bałtyckim. Głównymi cechami ich mis są: znaczne głębokości, nierówna konfiguracja den z wyraźnymi przegłębieniami i wypłyceniami, duże spadki den, kierunkowość względem moren czołowych, w stosunku do których układają się zazwyczaj prostopadle, z uwagi na stosunek ich długości do szerokości mają znaczne wartości wskaźników wydłużenia, a ponadto występują z reguły w charakterystycznych ciągach zgodnych z przebiegiem rynien (ryc. 25). W Europie południowa granica zasięgu rynien pokrywa się w dużym stopniu z zasięgiem zlodowacenia bałtyckiego, a przedłużenie kierunków osi rynien wskazuje na azymuty przemieszczania się mas lodowych. Największe gęstości rynien występują w strefach moren czołowych (do ponad 20