wielokrotnie ten sposób postępowania uzyskałaby nieujemny bilans zysków i strat z działań opartych na przyjęciu prawdziwości konkluzji schematu S . Wartości teoretycznej tego wywodu nie podważa fakt, że prawdopodobieństwo (tzw. a priori) P(A) jest bardzo często nie znane osobie wnioskującej.<br> Kiedy jednak mamy w ogóle prawo mówić o istnieniu prawdopodobieństwa a priori? Tylko wtedy, gdy - mówiąc językiem naszego przykładu- badana populacja zmienia się pod interesującym nas względem od doświadczenia do doświadczenia: raz charakteryzuje się ona proporcją p elementów posiadających cechę C , kiedy indziej - proporcją p (łatwo wyobrazić sobie sytuację, kiedy ten zakres zmienności jest nieporównanie szerszy). Czyli mamy wówczas do czynienia ze