nie może być sprzeczna z przekazem werbalnym i po trzecie komunikacja nie może być, mówiąc słowami Habermasa, "systematycznie wypaczana", tj. zawierająca wieloznaczności, niejasności lub wręcz elementy niezrozumiałe (Habermas 1972). Wreszcie, szczególnie ważną sprawą z punktu widzenia oceny zachowań jest to, aby znaczenia ruchów, gestów, znaków nie były sprzeczne z przyjmowaną a priori konwencją. Sprzeczność ta jest przyczyną wielu zachowań niewłaściwych, prowadzących do wewnętrznej dezintegracji grupy. Każda grupa bowiem, obojętnie, czy to będą narciarze, myśliwi, wodniacy, ma jej tylko właściwy, przyjęty w drodze konwencji system zachowań-znaków i zachowań-reakcji. Naruszenie tego systemu prowadzi zazwyczaj do powstania zachowań chaotycznych, nieraz groźnych dla zdrowia