i radość, akurat w tym miejscu, wymazują wszystkie potworności, które minęły już ponad pół wieku temu. Wielu z tych młodych ludzi musiało zostawić w tym kraju spalone ciała swoich &lt;page nr=23&gt; dziadków. Starsi zostawili tu rodziców, siostry, braci, szkolnych kolegów... Przecież mało kto ocalał, prawie wszyscy zostali.<br>Byłam zmęczona po całym dniu, a tam zupełnie nie było gdzie usiąść, więc przycupnęłam na krawężniku i oparłam się o latarnię. Byłam zmęczona, ale czułam się młodo. Tam wszyscy byli weseli i siedzieli na ziemi, i ja też nie wstydziłam się tak usiąść, chociaż zupełnie nie wypada starszej pani siadać na krawężniku, a ja zawsze staram się